Bij u in de buurt!
De natuur buiten is heerlijk en onmisbaar, maar een beetje groen binnen doet ook wel wat. Zeker omdat ik geen eigen tuin heb, kleed ik mijn huisje graag aan met allerlei plantjes.
Kennelijk ontgroei je het ergens zo rond groep drie. De mantra: ‘stop, hou op, ik vind het niet meer leuk’. In groep een en twee is dat een nog dagelijks gehoorde slogan op het schoolplein.
Alex was directeur van een bank in het Westen. Hij was nog niet zo lang in dienst bij deze bank en had best snel carrière gemaakt. Dat brak hem op enig moment wel op.
Een trainer is zo goed als zijn materiaal. Het is een gevleugelde uitspraak in de voetbalwereld en in veel gevallen zit er natuurlijk een kern van waarheid in.
Een zonnige maandag beginnen op de savanne. Er bestaan meer vervelende manieren om je werkweek te beginnen. Toch was het ook wel een beetje spannend, want het was de dag van de neushoornintroductie.
'Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.' Het is een bekend Nederlands gezegde. Immers, wie investeert in de jeugd kan hier in de toekomst profijt van hebben. Deze investering kunnen op allerlei vlakken liggen.
Onlangs kwam ik weer op de tuin. Even kijken of alle planten de nachtvorst hadden overleefd. Dat zag er goed uit maar toen ik bij de kolen kwam, zag ik iets vreemds.
Ik heb een tante. Precies één tante. Ja, ook wat aangetrouwd spul, maar ik heb één echte tante. En die tante, die is me er eentje. Mijn tante is na afloop van een feestje altijd een graag besproken onderwerp.
Het is weer een zonnige dag, de zoveelste. Na een schitterend paasweekend schijnt ze vrolijk door. Ik doe wat ik denk te moeten doen. Stofzuigen, hond uitlaten, praatje maken met mensen die met de boot voor ons huis liggen, thee zetten én op de klok kijken. Dit alles met een steeds strakker wordende knoop in mijn maag.
Het heeft even geduurd maar eindelijk staan ‘we’ weer eens in de finale van de Champions League! Oh nee, wacht… die droom spatte woensdag uiteen. Velen hadden nooit kunnen dromen dat een Nederlandse club zover zou komen in het huidige miljoenenbal.
De jongeman komt op consult. Hij kijkt mij niet recht aan, met zijn hoofd afgewend praat hij en kijkt uit het raam. Hij voelt zich zo alleen.
Wanneer binnen een team iemand wordt getroffen door een ernstige ziekte of wegvalt door overlijden heeft dat een enorme impact op het groepsproces.
Meestal probeer ik te schrijven over onderwerpen dicht bij huis of gerelateerd aan onze manier van leven. Toch is het stiekem ook heerlijk om af en toe na te denken over totaal andere plaatsen, andere werelden bijna. De zee bijvoorbeeld. En laten we het dan ook meteen goed doen. We dalen af naar de diepst bekende plek die in de oceanen te vinden is: de Marianentrog.
Ik ben heel blij dat er luizenouders zijn. Mensen die op vrijwillige basis tussen het haar van kinderen van een ander spitten, op zoek naar ongedierte. Ik heb bewondering voor ze. Ik zeg altijd dat ik niet kan - te druk, past niet in mijn schema, ik zit precies op dat tijdstip ander vrijwilligerswerk te doen - maar de waarheid is dat ik hét niet kan.
Over het leven met kanker, het moederschap en andere dingen die ik tegenkom op mijn weg van hier naar daar.
Naast het 'gewone' testament is er sinds enige tijd ook het levenstestament. Hoewel de benaming erg op elkaar lijkt, zijn er grote verschillen. Het gewone testament werkt pas als je overlijdt en het levenstestament werkt als je in leven bent en wanneer je zelf niet meer kunt beslissingen.
Ons Zelf is een kostbaar gegeven. Maar dat wordt ons vaak niet zo geleerd. Er zijn veel lelijke woorden met Zelf: Zelfzuchtig, Zelfgericht, noem maar op. Zo leer je, in een verborgen laag, dat je niet zo gericht mag zijn op Zelf.
Vaste bezoekers van Wildlands is het vast al opgevallen dat er de afgelopen periode veel werkzaamheden zijn (geweest) in het park.
Ik en mijn kinderen raken altijd een beetje in paniek van vrije tijd. Omdat we dan zo veel kunnen doen. Zó veel, dat we de dag helemaal vol plannen met potentiële activiteiten, uitjes en bezoekjes. Maar – en nou introduceer ik direct een van de hoofdrol-problemen – we zijn niet zo goed in vroeg opstaan.
Het blijft een van de mooiste momenten die ik als verslaggever in mijn lange loopbaan heb meegemaakt: de promotie van MSC in 1989 naar de eerste klasse.
Soms is het goed om de hectiek van alledag even achter je te laten. Dan is Zeeland een heerlijke provincie om tot rust te komen.
Onder de noemer 'Zaaien doet Zoemen' roepen de Stichting Bijenvrienden en de Bijenstichting voor het vijfde jaar op om bloemstroken aan te leggen zodat er één groot bloemenlint voor bijen ontstaat. Iedereen kan meedoen: particulieren, gemeenten, agrariërs, scholen en andere grondbezitters. De zaaidag vindt plaats op 22 april.
Over het leven met kanker, het moederschap en andere dingen die ik tegenkom op mijn weg van hier naar daar. ‘Mam heb je al iets gehoord van het UMCG over de uitslag van het erfelijkheidsonderzoek?’ We staan in de badkamer.
