De Zus van mijn Zus in Ogterop: topactrices spelen overtuigend verlies en verdriet | Recensie
Twee zussen ontmoeten elkaar om het verlengen van de grafrechten van hun op zeer jeugdige leeftijd overleden zusje Coosje, anderhalf jaar oud, te bespreken. Zus van mijn zus is geschreven als lunchvoorstelling voor het Amsterdamse Theater Bellevue. Het stuk duurt een uur, maar de compactheid van de tekst en de bijzondere enscenering creëren voor het gevoel een avondvullende voorstelling. Dat is te danken aan twee topactrices, Ariane Schluter en Marisa van Eyle. Zij kennen elkaar van de toneelschool, maar hadden nog niet eerder met elkaar gespeeld. Het samenspel gaat zo naturel alsof het lijkt dat ze al jaren in hetzelfde toneelgezelschap werkzaam zijn.

Zus van mijn zus. Foto: Archief Uitservice
De scenes waarin de beide zussen afwisselend kinderen en volwassen vrouwen zijn, gaan bijna naadloos in elkaar over. Beide actrices putten uit zoveel ervaring en een royaal bemeten gereedschapskist dat ze met geringe stembuigingen en bewegingen plotseling jaren kunnen overbruggen.