Deze tweede grote tentoonstelling in Zwolle is gewijd aan Rauchs meest recente schilderijen, die getoond worden in combinatie met een reeks tondi (ronde schilderijen) die hij in 1993 en 1994 maakte. Opnieuw lopen heden, verleden en toekomst onnavolgbaar door elkaar en opnieuw jongleert de Duitse kunstenaar met fictie en feiten. Verbrandingsovens, vagevuur, megafoons, vulkaanuitbarstingen, attributen van jongleurs en circusartiesten zijn opgenomen in een wervelend theater waarin niets is wat het lijkt te zijn.