‘Ik wilde zingen en dicht bij mezelf blijven’. Ashmini Mangroelal uit Meppel loopt door stembandproblemen gedroomde carrière mis | Passie voor muziek
Als kind droomt Ashmini Mangroelal van een carrière als zangeres. Ze wil dolgraag naar het conservatorium, maar merkt dat ze na het zingen van een paar nummers vaak schor is. Een bezoek aan de KNO-arts is even confronterend als teleurstellend: ze heeft stembandproblemen.

Ashmini Magroelal met haar dochter Jill. Foto: Wilbert Bijzitter
Er volgt een operatie, maar het gewenste resultaat blijft uit. Het is een flinke klap voor de Meppelse, die zich realiseert dat ze een andere weg moet inslaan. ,,Ik ben heel lang van slag geweest, ik had geen plan B.”
Donderdagmiddag in eetcafé De Beurs. Na een paar mooie lentedagen en overvolle terrassen is het rustig in de stad. Ashmini heeft plaatsgenomen aan een tafeltje tegenover de bar. Sinds zeven weken is ze moeder van dochter Jill, die tijdens het gesprek rustig ligt te slapen in de kinderwagen. ,,Mijn leven is ingrijpend veranderd”, zegt ze lachend, ,,maar het gaat eigenlijk allemaal vanzelf. Het voelt heel vertrouwd.”
Kinderen voor Kinderen
Ashmini (26) bestelt een cappuccino en een glas water. Dan vertelt ze over haar jeugd, waarin muziek altijd een belangrijke rol heeft gespeeld. ,,Het is een cliché, maar ik kon eerder zingen dan praten. Ik ben opgegroeid met muziek, kom uit een muzikale familie. In de platenkast van mijn moeder stond van alles: Alanis Morissette, Rammstein, The Beatles, maar ook klassieke muziek. Het ging alle kanten op. Als kind was ik er altijd mee bezig. Op mijn achtste heb ik meegedaan aan de provinciale voorronde van ‘Kinderen voor Kinderen’. Daar kreeg ik te horen wat ik ook later vaak hoorde: je stem is goed, maar je bent geen podiumbeest.”