'Doen die andere bestuursleden ook nog wat?' | Meppelerdiep

Een ongerust telefoontje van burgemeester Richard Korteland was twee jaar geleden de aanleiding tot een kortstondig, maar intensief overleg tussen bekenden. De burgemeester kwam met de mededeling dat het Nationaal Feest Comité, beter bekend als het Oranjecomité, was opgestapt. Teleurgesteld door een gebrek aan medewerking. Dit betekende het einde van de traditionele Aubade op Koningsdag.

Tradities

Zover mocht het uiteraard niet komen. Meppel hecht aan haar tradities: het Jeugdappel op 13 april, de Aubade op Koningsdag, de Stille Tocht op 4 mei en het Pleinenfestival tijdens Donderdag Meppeldag. De tand des tijds knaagt echter ook aan gevestigde evenementen. Koningsdag wordt niet langer afgesloten met een vuurwerk van het Waarborgfonds in het Wilhelminapark. De vogeltjes worden dan wakker gemaakt en de hertjes schudden een paar keer met hun koppies, wat volgens natuuractivisten tot hersenbeschadiging kan leiden. Het Pleinenfestival schijnt ook ter ziele te zijn. Hartje zomer moeten de DMD-feestgangers de warmte in de kroegen opzoeken.

Maar vooruit, eerst de feestelijke berichtgeving rond Koningsdag. Het programma is gered, omdat een aantal Meppelers en Nijeveners de handen uit de mouwen heeft gestoken. Vorig jaar al, toen op Koningsdag geen fysieke evenementen in de buitenlicht mochten worden opgezet vanwege corona en er een bruisend tv-programma voor in de plaats kwam.

Aubade

Henk Haze heette woensdagochtend namens het Oranjecomité het jaarlijks grootste koor van de stad van harte welkom en introduceerde de burgemeester. Hij wenste namens de gemeente Meppel de koning van harte geluk met diens verjaardag. Ken Besuijen zong een nieuwe eigen tekst van het eerste lied, Oranje Boven : ‘Het Meppeler publiek staat hier na jaren voor m’n neus. Niet meer aan huis gekluisterd, het is werkelijk glorieus. Ik ben er toch zo jolig van u eind’lijk weer te zien. We staan weer op ’t Kerkplein en in ’t oranje bovendien!’

Ook het Feestlied, waarvoor wijlen Trix van Brussel vele jaren een nieuwe tekst schreef, is in het liedjesprogramma gehandhaafd. Nu met een tekst van De Dikdakkers.

Natuurlijk ontbrak Het Land van Maas en Waal niet. En vanwege de oorlog in Oekraïne besloot de Aubadecommissie een lied aan het vaste repertoire toe te voegen, als een oproep voor vrede. Jur Arp zong gevoelvol Imagine van John Lennon.

De vaste bezoekers van de Aubade merkten dat het Drenthe Lied op het oranje programmablad meer coupletten telde dan voorheen. De volgende was eraan toegevoegd, ongetwijfeld op voorstel van een schaatsliefhebber in het comité: ‘Daar koelde ik mijn leden. In ‘t nat van zuiv’re wel. Daar heb ik leren zwieren. Op ijzers, blank en snel.’

Na de Aubade was er een uitgebreid kinderprogramma, klonk er bij de cafés livemuziek op de volle terrassen en was het gezellig druk in het Slotplantsoen tijdens het Alex Anders Festival.

Onderscheidingen

Koningsdag kende een sfeervolle aanloop tijdens de dag ervoor: de uitreiking van 14 koninklijke onderscheidingen. De bijeenkomst vond vanwege de verwachte grote belangstelling niet plaats in het Stadhuis, maar in de vernieuwde protestantse kerk De Samenstroom. In de kerk zijn de houten banken verwijderd en vervangen door moderne stoelen op een lichte vloer, en in de nok hangt fraaie gebogen verlichting. De kerkzaal was prachtig aangekleed met de Nederlandse en Meppeler vlag en fraaie bloemstukken, aan het balkon hingen gedrapeerde Nederlandse vlaggen en aan de ingang van de rijen stoelen waren fleurige bosjes bloemen met de vaderlandse driekleur bevestigd.

De gedecoreerden waren ongetwijfeld onder valse voorwendsels naar de kerk gelokt, waar ze kinderen en andere familieleden aantroffen. Zo ook Madzy Madderbaks die haar buiten Meppel wonende kinderen ontdekte. De tranen biggelden over haar wangen. Nu begreep ze pas waarom ze naar deze bijeenkomst was meegenomen.

Na iedere 5 onderscheidingen speelde de jeugdige pianist Coen Manche een muzikaal intermezzo. De laatste gedecoreerde was Griet van Dijk, bewoonster van ’t Kerspel in Nijeveen. Zij was reeds op jonge leeftijd, vanaf 1943, actief in het verzet. Later verrichtte zij als vrijwilligster activiteiten voor basisschool De Wel, de gereformeerde kerk, voetbalclub SVN’69 en Stichting Noorderboog.

Wilhelmus

Onder leiding van organist Mannes Hofsink zong de volle kerk ter afsluiting het Wilhelmus, volgde het Leve de Koning en een driewerf hoera en leidde de burgemeester de toost op de gedecoreerden. Dit met het heffen van een glas oranjebitter, die de burgervader in één teug naar binnen werkte.

De verzameling gedecoreerden stelde zich op voor een staatsieportret. Zij vormde gezamenlijk het bewijs van de enorme en onmisbare inzet van vrijwilligers voor de lokale samenleving. Alle vrijwillige activiteiten waren, volgens het protocol dat de burgemeester uitsprak, onder de aandacht gebracht van Zijne Majesteit de Koning. Allen werden lid in de orde van Oranje-Nassau. Eén inwoner was niet in een smoesje getrapt en op vakantie gegaan naar Turkije. De onderscheiding wordt hem na zijn vakantie opgespeld.

De burgemeester vatte het uitgebreide overzicht van de vele activiteiten humoristisch samen: „Doen die andere bestuursleden ook nog wat?”