Zondag 30 april

Als je durft te vertellen over alledaagse dingen in je leven gebeurt er iets bijzonders. Je geeft lezers een inkijkje in jouw wereld en je inspireert hem om eigen verhalen te delen. Ik werd vanmorgen vroeg wakker en dacht terug aan de Koninginnedag toen ik nog klein was. In de straat klonk toen op een gegeven moment het Wilhelmus vanuit een draaiorgel. Wat een andere tijd was het toen, als je het nu met de huidige koningsdagen vergelijkt. Deze middag zijn we de geluidsinstallatie en beamer gaan controleren in de grote zaal van het Apostolisch Genootschap Meppel aan de Witte de Withstraat om niet voor verrassingen komen te staan op het moment als burgemeester Korteland vrijdag 5 mei het woord heeft. Er bleek inderdaad een storing te zijn. De nacht tevoren hadden wij bezoek gehad van ongenode gasten en het apparatuur was defect. Nooddeur stond helemaal open en door de regen die nacht stond er veel water in de gang. Nu maar hopen dat dit verholpen kan gaan worden.

In de middag ben ik met mijn partner gaan fietsen om nog even een rustpunt te creëren. Richting Wanneperveen stuitten wij op een groot zonnepark met een enorm aantal zonnepanelenpanelen. Verbijsterd fietsen wij verder en het contrast werd wel heel groot toen wij weer de prachtige natuur mochten aanschouwen. Het hart klopte in mijn keel. Wij waren diep onder de indruk van de vernietiging van een stuk prachtige natuur waar vogels voorheen in groten getale nog vlogen. Opnieuw moet de natuur zich prijsgeven en heeft het nakijken.

Maandag 1 mei

Ik werd vroeg wakker gemaakt door prachtige geluiden van vogels. Je kon duidelijk horen dat het zanggeluid van een merel de boventoon had. Het is alsof hij mij activeerde om er uit te gaan. Deze morgen hadden wij in het gebouw van het Apostolisch Genootschap overleg met elkaar over de vorderingen. Belangrijk was of wij een tweetal tentpaviljoens wel of niet moeten gaan plaatsen. Dit is afhankelijk of er genoeg deelnemers zijn voor de kinderrommelmarkt. En is mede afhankelijk van hoe de weersomstandigheden van die dag zijn. In de middag nog even rustig gaan schoffelen in mijn achtertuin. Het onkruid is al weer ruimschoots aanwezig. Tegen zes uur ga ik met mijn partner eten in wijkcentrum De Boerhoorn. Wij komen hier elke maandagavond met zo’n 25 personen eten. De maaltijden worden verzorgd door vrijwilligers die ook behoren tot deze groep. Het gaat uit van de wijkvereniging Oosterboer. De ouderen van Woonzorgcomplex De Beemd schuiven eens in de twee weken aan. Tegen half acht fiets ik naar wijkcentrum De Poele voor overleg met het bestuur van Wijkplatform Haveltermade. Een aantal bestuursleden gaan ons helpen op 5 mei met de bereiding van de maaltijden. Het Wijkplatform is een actieve vereniging die zich inzet voor de inwoners van deze wijk.

Dinsdag 2 mei

Om negen uur op de fiets naar de Witte de Withstraat waar vanmorgen de maaltijden van het comité 4 en 5 mei zal worden bezorgd. Snel naar binnen om de afrastering langs de parkeerplaats te plaatsen om zodoende er voor te zorgen dat de vrachtwagen ruimte heeft om op een makkelijke manier de goederen af te geven. Het geeft mij een speciaal gevoel zoveel maaltijden te mogen ontvangen en straks op 5 mei deze maaltijden met een groot aantal vrijwilligers uit te mogen delen aan diegene die de moeite hebben genomen samen met ons en burgemeester Korteland een toost te brengen op de vrede. En wij de gelegenheid bieden aan deze mensen die elkaar nog niet kennen, naast en tegenover elkaar te gaan zitten, samen te eten en elkaar te leren kennen. Door gezamenlijk te eten en te drinken ontstaat er verbinding en dat is een belangrijke doelstelling van een Vrijheidsmaaltijd. In de avond van deze dag in overleg met de voorganger van het Apostolisch Genootschap over de laatste ontwikkeling. Zijn we nog iets vergeten, zijn alle uitnodigingen verzonden enzovoorts. Nog even de indeling van 5 mei doornemen. Tegen negen uur rustig naar huis om even afstand te nemen.

Woensdag 3 mei

Vanochtend vroeg wakker; omstreeks 05.00 uur. Ook nu viel mij op dat een merel het nest aan het verdedigen was en maakte duidelijk aan een kat dat hij niet gediend was van zijn aanwezigheid. Het was een fel geluid en had met zingen weinig te maken. Ook een lijster begon luidkeels te roepen van het onraad wat zich afspeelde. Wel een mooi begin van de dag. Daarna een heerlijke douche en tegen negen uur kwam Annemiek, mijn hulp in de huishouding. Zelf ben ik aan de slag gegaan met de presentielijst voor 5 mei. Tussendoor een kop koffie met wat lekkers natuurlijk.

Tegen half twee in de middag stond ik klaar in het gebouw van het Apostolisch Genootschap waar een medewerker van Spijkerman verhuur een vijfentwintigtal grote tafels kwam brengen. Deze tafels worden donderdagmiddag in de grote zaal geplaatst waar de gezamenlijke soepmaaltijd met broodjes en verdere snacks kunnen worden genuttigd.

Daarna ging ik mij met mijn partner naar de slijterij. Daar stonden de flessen champagne klaar voor de toost op 5 mei. Tevens even langs de bloemisterij om een aantal bossen tulpen te halen ter versiering van de tafels tijdens de Vrijheidsmaaltijd. Tegen 16.00 uur naar huis en op de planningslijst afstrepen wat wij zo deze dag hebben gedaan. Op naar morgen want dan beginnen wij met de opbouw in en om het gebouw.

Donderdag 4 mei

Vanochtend lekker vroeg opgestaan en het zonnetje lachte mij al tegemoet. Na een goed ontbijt op weg naar fysio om nog even aan de conditie werken. Om tien uur een partytent ophalen voor plaatsing om het gebouw. Tegen de middag kwamen acht vrijwilligers ons helpen met de opbouw. In totaal werken wij met zo’n twintig vrijwilligers. Zonder hun inzet is een Vrijheidsmaaltijd niet te realiseren. Ik ben dan ook bijzonder dankbaar dat zij hun vrije tijd beschikbaar stellen. Rond twee uur gaan wij alle hapjes en verdere snacks ophalen bij onze buren De MensA. Wij willen samen werken aan vrede. Met alle mogelijkheden en talenten van de vrijwilligers willen wij veel voor elkaar betekenen want er is nog zoveel leed op de wereld. In het welvarende westen is het verleidelijk om alleen met materiele zaken bezig te zijn. Maar ligt mijn taak uiteindelijk niet in het werken aan vrede met de mensen om mij heen?