Inloophuis van Cosis in Meppel staat open voor iedereen. 'Ik vraag me vaak af wat er anders van me was geworden'

De stamtafel in het Inloophuis Meppel. Foto: Bert Middelbos
Het zijn de woorden van begeleider Inge Crouse. Ze zit aan de grote stamtafel van het Inloophuis. Aan dezelfde tafel zit een aantal bezoekers koffie te drinken, ze wisselen de laatste nieuwtjes uit of lezen de krant. Inge: ‘Iedereen is welkom in het Inloophuis. Veel mensen kiezen er voor om hier hun sociale isolement te doorbreken en contacten op te doen. Laagdrempeligheid is een belangrijk woord bij ons. Er is begeleiding aanwezig die goed oplet hoe het met bezoekers gaat. Ze kennen de verhalen en de wensen, maar ook de kwetsbaarheden van de mensen en proberen daar op in te spelen. We hebben een luisterend oor voor wie dat nodig heeft en we kunnen mensen met bijzondere vragen altijd verwijzen.’
Zinvol werk
Naast de inloop zijn er de werkprojecten. Er is een houtwerkplaats, een naaiatelier, een keuken en er wordt tuinonderhoud gedaan. Veel bezoekers hebben zich bij een werkproject aangesloten om weer wat structuur in hun leven te krijgen.
Begeleider Sanne van der Weerd: ‘Een goed voorbeeld van wat de werkprojecten voor iemand kunnen betekenen, is Martin. Hij kwam op een dag een beetje schuchter binnen. Na een tijdje hebben we hem aangesproken en hem gemotiveerd om zich aan te sluiten bij de houtwerkplaats. Dat ging met kleine stappen, maar op een bepaald moment zag je dat hij steeds enthousiaster werd. Hij merkte dat een zinvolle dagbesteding hem goed deed. We hebben toen een trajectbegeleider ingeschakeld die met Martin op zoek is gegaan naar regulier werk. Zo heeft hij een poosje zonder loon ervaring op mogen doen als koerier bij DHL. Dat ging zo goed dat hij daar nu een vaste baan heeft. Inmiddels woont hij zelfstandig en is zijn eigenwaarde enorm gegroeid. Hij heeft voor een groot gedeelte zijn leven weer op de rit.’
Er toe doen
Even later sluit Léon zich aan bij de stamtafel. Hij kookt vandaag voor de bezoekers die tegen een kleine vergoeding een warme maaltijd komen nuttigen. Léon: ‘De inloop betekent heel veel voor me. Ik was kok in een Italiaans restaurant, maar kwam thuis te zitten met een burn-out. Ik werd mantelzorger van mijn zieke moeder en raakte meer en meer in een isolement. Via horen zeggen kwam ik bij de inloop terecht. Dat was een van de beste acties die ik ooit heb ondernomen. Ik kon mijn oude vak weer gaan uitoefenen door hier voor anderen te koken. De waardering daarvoor heeft me erg goed gedaan. Ik deed er weer toe. Inmiddels ben ik een regelmatig bezoeker en ben hier verdere talenten aan het ontdekken. Ik vraag me vaak af wat er van me was geworden als het Inloophuis er niet voor me was geweest.’
De deur van het Inloophuis staat door de week de hele dag voor iedereen open.