Het lijkt op een normale les, deze woensdagmiddag. Aan de kinderen in de groep is zo op het oog niets te merken van de teloorgang van Scala. Ze zijn druk met hun werkjes en met elkaar.

Maar schijn bedriegt.

Want waarom krijgt docent Marjelle Barneveld tulpjes, paaseitjes en eigengemaakte tekeningen? Ze is niet jarig of zo. ,,Ik vind het jammer dat deze lessen moeten stoppen’’, zegt Nora Lynn (11). Ze wil graag verder bij haar juf, maar hoe en waar dat is onzeker.

Faillissement

Deze week werd Scala failliet verklaard, omdat het de rekeningen niet meer kan betalen. Na meer dan zestig jaar verdwijnt het bekende kunstencentrum, dat de thuishaven was van vele duizenden creatieve, muzikale en kunstzinnige kinderen, jongeren en volwassenen.

Marjelle Barneveld staat er aan het begin van de laatste les even bij stil. ,,Het is een beetje een trieste dag’’, zegt ze tegen de elf jeugdige cursisten. ,,We mogen straks geen gebruik meer maken van dit lokaal, van deze krijtjes en verf.’’ Bedrukte gezichten in de groep.

Collectieven

,,Maar’’, vervolgt Barneveld, ,,we gaan er weer een leuke les van maken!’’ En, het goede nieuws: ze gaat in ieder geval zelf door. ,,Ik ben bezig om zelf wat op te zetten. Bijna alle collega’s willen door met hun leerlingen en we vormen collectieven om de verschillende kunstvormen bij elkaar te houden.’’

Om vervolgens uitleg te geven over de taak van vandaag. De kinderen moeten een eigen bedacht oerwoud of moeras maken met knippen, plakken en tekenen. Barneveld toont een voorbeeld dat ze zelf heeft gemaakt. ‘Wat vet!’, klinkt het vanuit de groep.

‘Gezellige groep’

De acht meisjes en drie jongens gaan vervolgens opgewekt aan de slag. Onder hen Doris (12) uit Havelte. Ze zit inmiddels drie jaar op les. ,,Juf Marjelle legt altijd goed uit wat de bedoeling is’’, vindt ze. ,,Ze is ook heel aardig en het is een gezellige groep.’’ Als dank en bemoediging heeft Doris voor juf een groot hart gemaakt met de woorden ‘tot ziens’.

Barneveld is beduusd door de presentjes en lieve woorden van de kinderen. ,,Dat is toch wel heel leuk’’, reageert ze. ,,Kennelijk hebben ze het hier naar de zin.’’ Om vervolgens te benadrukken hoe belangrijk creativiteit en muzikaliteit is voor de ontwikkeling van kinderen.

‘Overrompeld’

Voor haar persoonlijk is het een rare, onwezenlijke week. ,,Dat het na deze week stopt, dringt nog niet echt tot me door. Ik ben meer dan twintig jaar aan Scala verbonden. Het besluit om al per 1 april een punt te moeten zetten, heeft me overrompeld. En mij niet alleen. Ook bij collega’s en ouders is er frustratie en verdriet over de gang van zaken.’’

Barneveld hoopt dat voor de resterende drie maanden toch nog een oplossing wordt gevonden, zodat het seizoen kan worden afgemaakt. Ze wijst om zich heen. ,,Hier hebben we alle faciliteiten en materialen. Dat kan toch niet zomaar eindigen?’’

Wachtlijst

Hoewel Scala kampt met een teruglopend aantal cursisten -zo’n vijfhonderd minder dan vorig seizoen- is de teken- en schilderles van juf Marjelle erg in trek. ,,Ik werk zelfs met een wachtlijst’’, zegt ze.

Een jongen steekt zijn vinger op. ,,Oh, ik moet even daar helpen, hoor.’’ En zo vliegt de les voorbij, de voorlopig laatste, welteverstaan. De kinderen hebben dit seizoen ingetekend voor 24 lessen, maar de teller stopt bij 21.

Op de gang, waar de kinderen hun werkjes te drogen leggen, drommen een paar docenten en medewerkers samen. Het gaat vanzelfsprekend over de beroerde situatie rond Scala en de ongewisse toekomst. ,,Wat blijft er straks over van de cultuureducatie in de vrije tijd?’’, vraagt iemand zich af. ,,Ik houd mijn hart vast’’, reageert een ander.

Buiten het gebouw wappert de Scala-vlag strak in de wind. Het dundoek is zichtbaar gerafeld. Een treffende metafoor.