'De laatste week zien we een toeloop van bezoekers, hoe meer zielen hoe meer vreugde' | Dagboek Marja Meppelink uit Meppel, coördinator van het Odensehuis Meppel-Westerveld

Marja Meppelink. Foto: Martijn Bijzitter
Vrijdag 18 november
Voor het ontbijt eerst een lange wandeling gemaakt met mijn twee zwerfhonden. De ene keer zijn ze enthousiaster dan de andere keer. Hierna voor hen en mij een ontbijtje gemaakt.
Alle spullen bij elkaar zoeken en dan in de auto naar de Veldkei in Havelte waar vandaag het Odensehuis open is. Elke keer is het weer een verrassing wie er komt want per slot van rekening is het een inloophuis. De eerste bezoeker is iemand die zelf in de zorg werkt en wil zien wat het Odensehuis is. Wanneer we net in gesprek zijn komen er achter elkaar drie nieuwe echtparen binnen die ook nieuwsgierig zijn om te kijken of dit een plek is waar ze zich prettig voelen. En wanneer er dan ook nog twee bekenden aanschuiven is onze stamtafel overvol. De bezoekers geven aan een goed beeld te hebben gekregen en zeggen zeker terug te komen. ’s Middags is het rustiger, dan komt een bekend echtpaar en een mantelzorger bezoekt ons ook voor de eerste keer.
Al met al een voldaan gevoel. Naar huis en lekker even lopen met de honden daarna eten koken. Even wat telefoontjes en daarna lekker relaxen.
Zaterdag 19 november
Niet te laat opgestaan, want ik heb veel te doen vandaag. Eerst een lange wandeling, het koude weer is echt wennen.
Vandaag probeer ik mijn oude keukenkastjes weer in elkaar te zetten omdat ze vanwege een verstopte afvoer verplaatst moesten worden waardoor ze uit hun voegen zijn geraakt. Het gaat niet zo snel als ik gehoopt had maar uiteindelijk is het gelukt. Tussendoor komen mijn kinderen langs. Opgeruimd in huis en daarna boodschappen gedaan, wat ik eigenlijk best een leuk klusje vind.
Een gezellige avond gehad.
Zondag 20 november
Vandaag ga ik met mijn zoon naar Amsterdam naar de ‘avond van de filmmuziek’ in de Ziggodome. Dit was een geweldige ervaring zowel muzikaal als visueel. Wanneer we op de terugreis zijn steken we nog even op om samen te gaan eten. Een hele fijne dag.
En zo is het weekend alweer voorbij.
Maandag 21 november
Vandaag start de nieuwe werkweek en is het Odensehuis in Meppel open. In afwachting wat er vandaag gaat komen zet ik alles klaar met de vrijwilligers van deze dag. Voordat er mensen komen even wat lekkers bij de koffie gehaald en broodjes. De meeste bezoekers komen wekelijks bij ons, maar er komt ook nieuwe meneer samen met zijn casemanager om een beeld te krijgen van het Odensehuis. We hebben plezier met elkaar, maar deze momenten worden ook afgewisseld met ernstige gesprekken en ervaringen.
Wanneer ik thuis kom lekker lopen met mijn viervoeters en eten maken. ’s Avonds wat achterstallige administratie gedaan en even lekker een spelletje op de computer en geluisterd naar een praatprogramma op tv.
Dinsdag 22 november
Na mijn dagelijks opstart eerst een afspraak met iemand van afdeling communicatie van Welzijn die mij helpt met de social media. Daarna naar Havelte waar vandaag het Odensehuis open is. Ook vandaag zien we duidelijk dat we langzamerhand wel onze vaste bezoekers krijgen, die ook weer nieuwe mensen meenemen of reclame maken voor ons.
Ook alle vrijwilligers zijn goed ambassadeurs voor beide Odensehuizen.
Een leraar van het Drenthe College belde vandaag om te vragen of er plek is voor een stagiaire. Morgen komen ze hier verder over praten. Al met al was het een fijne dag met weer nieuwe mensen die ons weten te vinden.
Vanavond nog even wat regelzaken gedaan voor het Alzheimercafé in Meppel en daarna contact met mijn dochter en zo is de dag weer om.
Woensdag 23 november
Vanmorgen is er eerst overleg voordat de eerst bezoekers in het Odensehuis in Meppel komen. Tijdens de koffie wordt aan de stamtafel de toestand in de wereld besproken, maar even later komt er ook een bezoeker koffie drinken en te praten over zijn medische dilemma.
Naast praten over veel dingen hadden we vandaag een ware sjoelcompetitie waarbij iedereen steeds fanatieker werd. De nieuwe bezoekers gaven aan zeker weer terug te komen omdat ze het erg gezellig vonden. Ook de honden die op bezoek waren leken sfeer verhogend te zijn.
Vanavond een lang telefonisch gesprek gehad met een oud-collega.
Daarna niet te laat naar bed, want morgen vroeg op. Dan ben ik oppas oma voor mijn twee kleinzonen in Havelte van zes en twaalf jaar wat leuk is en tussendoor mijn huis schoonmaken.
Vrijdag is het Odensehuis in Havelte weer open. De laatste week zien we een toeloop van bezoekers wat erg fijn is want per slot van rekening is toch het gezegde ‘hoe meer zielen hoe meer vreugde’.
Erg blij ben ik met deze baan om samen met mijn enthousiaste vrijwilligers van beide Odensehuizen een succes te maken.