'Er gaat nog veel ellende komen door miskramen of te vroeg geboren lammeren' | Dagboek van Nel Bax-Rieuwers uit Kerkenveld

Nel Bax-Rieuwerrs. Foto: Andre Weima Fotografie
Vrijdag 21 januari
Iedere ochtend hetzelfde ritueel: eerst onze vier Beagles (plus eventuele logés) naar buiten en melk maken voor de lammeren. Met het vrijwilligerswerk als gastgezin voor de Shhh (Stichting hulp en herplaatsing huisdieren) die ex-laboratorium Beagles opvangt en plaatst in adoptiegezinnen, ben ik kortgeleden gestopt. Het werd me op het laatst te veel om zoveel honden tegelijk (dertien) op te vangen naast de drie die we zelf al hadden. In 4,5 jaar tijd hebben we ruim vijftig lieve, maar soms ook onaangepaste, zelfs getraumatiseerde hondjes en puppy’s opgevangen, een 24/7 job die veel werk maar ook heel veel voldoening geeft.
Onze laatst geadopteerde hond Ginger is vorig jaar via de voordeur ontsnapt maar dankzij de hulp van WIOA (Waar is onze Angel) na vijf dagen ongedeerd teruggevonden. Daarom hebben we in de hal een wand met deur laten plaatsen zodat er een ‘sluis’ is ontstaan. Knappe hond of kat die nu nog kan ontsnappen. Vanochtend is het glas in de deur geplaatst en is het, op afschilderen na, klaar.
Zaterdag 22 januari
Vanochtend al vroeg wakker met Ginger nog slapend naast me, want er wordt straks een dwergbokje gebracht, één van een vierling en dat is voor zijn moeder te veel van het goede. Hij wordt hier met de fles grootgebracht. Een saaie dag hebben we nooit. Ik run al 25 jaar op vrijwillige basis een lammerenopvang en -intensive care. Vee- en hobbydierhouders brengen hier hun dieren die extra zorg moeten hebben. Het lukt helaas niet altijd, maar de meeste dieren krijg ik wel weer op de been. Eenmaal gezond en van de melk af gaan ze weer terug naar de eigenaar.
Zo gaan er iedere dag vele uren zitten in het verzorgen van alle dieren, Beagles, poezen, pluimvee, vogeltjes en lammetjes. Onze vier ezeltjes gaan gewoon balken als het etenstijd wordt.
Zondag 23 januari
‘s Middags komt een vriendin met haar drie Beagles, die ook allemaal een rugzakje hebben, maar ze vinden het hier fijn. Een van die honden zou niet bij poezen kunnen, maar daar merken we weinig van: hij kijkt wel, maar denkt er niet over om er achteraan te gaan. Ook het boklammetje Enzo kan ongehinderd met vier poten van de grond door de kamer springen, heel komisch!
We praten lekker bij, natuurlijk over alle diertjes maar ook over mijn hobby’s basklarinet spelen in de harmonie (ja, ook nog erbij!) en de poppenhuizen, kamertjes en winkeltjes die ik verzamel. Mijn vriendin heeft bij iemand ruim zestig miniatuurserviesjes opgehaald en meegebracht. Het lijkt wel Kerst, al die pakjes openmaken! Er zijn nog wat huizen en kamertjes die gerestaureerd en ingericht moeten worden, dus die serviesjes krijgen daarin een mooi plekje.
Maandag 24 januari
Vandaag komt de dierenarts aan huis om onze negen katten te enten. Ieder jaar een hele onderneming om ze allemaal in de keuken te krijgen zonder dat er één ontsnapt. Deze keer ging het vlot en kon ze weer snel door naar de volgende klant. Ik ken haar goed want ook via haar krijgen we regelmatig lammetjes en soms een puppy of een jonge kalkoen die wat extra zorg of fysio moet hebben. Soms lijkt het of zieke of gewonde zwerfkatten hier in de buurt elkaar vertellen dat je bij Nel moet zijn als je wat mankeert…
Dinsdag 25 januari
Na een bezoek aan de huisartsenpost, kom ik in de wachtkamer de man van de dierenarts tegen. Hij is melkveehouder en fokt ook schapen. Zijn vrouw was bij nieuwe bewoners geweest, beginnende schapenfokkers waar onverwacht lammeren zijn geboren. Deze overburen willen wel steun en advies hebben. „Hebben ze je al gebeld”, vraagt hij. „Nog niet”, zei ik. Op de terugweg er meteen maar even langs om kennis te maken. Dat ik hen met raad en daad bij kan staan, wordt oprecht gewaardeerd.
Woensdag 26 januari
En helaas lees ik nu opnieuw dat er ergens weer schapen vermoord en/of verwond zijn door de wolf. Nu zijn er in Flevoland weer pootafdrukken gevonden en wordt er gewaarschuwd: mensen pas op uw dieren! In al die 25 jaar heb ik nooit reclame gemaakt voor de lammeropvang maar ik vind dat klagen over de wolf niet voldoende is.
Daarom heb ik besloten de getroffen vee- en hobbydierhouders via Facebook hulp te bieden bij de verzorging van moederloze of gewonde lammeren. Er gaat nog veel ellende komen door miskramen, te vroeg geboren lammeren, ooien die zo gestrest zijn dat ze hun lammeren gaan verstoten, enzovoort.
Met een aantal veehouders heb ik al contact gehad en ze weten nog niet of het nodig zal zijn, maar ze zijn blij met de aangeboden hulp. Dat gaat gewoon onder dezelfde regels die ik al jaren hanteer: de gemaakte onkosten van lammermelk en hooi moeten vergoed of bijgeleverd worden en ik doe al het werk om die slachtoffertjes weer gezond bij hun eigenaren te krijgen. Zoals altijd liefdewerk, oud papier...