Donderdag 30 december

Een beetje uitgeslapen. Heb vandaag mijn laatste werkdag van 2021. Ik ben in het dagelijks leven politieagent in Basisteam Vechtdal. Ook ben ik Voetbalsupporterbegeleider bij PEC-Zwolle. Dit is ook gewoon mijn werk. Nu het daar niet zo goed gaat brengt dit ook de nodige problematiek van de supporters met zich mee. Ik heb eigenlijk al mijn hobby’s in mijn dagelijkse werk zitten.

In mijn vrije tijd ben ik voorzitter van Motorclub De Antrappers uit De Wijk en rijd privé ook veel motor. Ook sport ik veel. Voetbal, wielrennen/ATB-en, skiën en eigenlijk alles waar je een beetje fit bij blijft. Voor ruim 90 procent werk ik als motoragent, waarbij alle voorkomende werkzaamheden horen. Van ongevallen tot zelfdodingen, burenruzies tot verwarde personen en inbraken tot winkeldiefstallen (en nog veel meer). Ook is toezicht en handhaving van de verkeersregels voor mij als motorrijder een belangrijke taak.

Ik ben vandaag niet geheel fit. Heb spierpijn en ben wat hoesterig/verkouden. Nu kan het zijn omdat ik dinsdag een interval looptraining gedaan heb. Normaal heb ik in deze periode spierpijn van het meedoen aan de Off the road rit in Staphorst of het Oliebollenzaalvoetbaltoernooi van Wacker. Die gingen beide niet door. Toch maar op de racefiets naar het werk in Ommen. Lekker windje tegen met wat regen, maar daar word je beter van.

Ik heb daar een sneltest gedaan, maar ben toch even doorgegaan naar een testlocatie in Raalte om daar een betrouwbaardere sneltest te doen. Deze gaf een C aan, wat inhoudt dat je geen corona hebt. Wel verwarrend. Zal dan toch wel een licht griepje zijn. Tot 23.00 uur gewerkt. Het was rustig. Een paar meldingen van vuurwerkoverlast en een coronademonstratie van kappers in Dedemsvaart. Stilte voor de storm voor Oud en Nieuw zal het zijn. Alles op administratief gebied voor dit jaar nog even afgewerkt en nu vrij tot 10 januari 2022.

Vrijdag 31 december

Bij het opstaan nog steeds niet helemaal fit, maar wel iets minder spierpijn. Mijn vrouw moet werken en ik had haar beloofd om alvast wat voorbereidingen te doen voor Oudjaarsavond. Rond de middag kreeg ik steeds meer het gevoel om me toch maar bij de GGD te laten testen. Ik kon om 15.00 uur nog terecht. We zouden met een aantal vrienden het jaar uitzitten, maar die heb ik afgebeld. Na de middag nog even gebeld met mijn Nieuwjaarsduikmaatje Jan Boverhof. Elk jaar organiseren wij de Nieuwjaarsduik in de Reest vanuit Motorclub De Antrappers, maar dat kan dit jaar ook niet. Vorig jaar hebben we er een trainingsduik van gemaakt, wat we dit jaar ook maar weer doen. Er zullen er vast nog wel een paar zijn die willen trainen voor 2023.

Ik heb hem verteld dat als ik een positieve uitslag zou krijgen, ik er op 1 januari niet bij kon zijn. Hij zal de training dan begeleiden. Even bij het eindejaarsvuur van mijn zoon en vrienden langsgaan zat er dus ook niet in. De rest van de avond gezellig met mijn vrouw op de bank met een hapje en een drankje en een stukje vertier/muziek op tv. Dit was vorig jaar ook al het geval omdat zij toen op een corona-afdeling aan het werk was en geen risico wilde lopen om anderen te besmetten. We hebben toen uiteindelijk allebei corona gehad. Aan het eind van de avond vlak voor middernacht kreeg ik een mail van de GGD met een positieve uitslag. Al met al balen dus.

Zaterdag 1 januari

Elkaar gelukkig nieuwjaar gewenst (coronaproof??). Van een vuurwerkverbod was weinig sprake. Ruim 20 minuten was het volop aanwezig. Is denk ik ook niet tegen te houden. Nog wat telefoontjes gepleegd met nieuwjaarswensen naar onder andere mijn schoonmoeder en dochter en medegedeeld dat we elkaar voorlopig niet konden zien. Mijn dochter deelde mee dat haar vriend ook een positieve corona-uitslag had en zij dus ook thuis zitten.

Omstreeks 03.00 uur was het welletjes en zijn we gaan slapen.

Lekker uitgeslapen. Gebrunched en dan even het nieuws volgen. Gelukkig hadden de collega’s een relatief rustig oud en nieuw gehad. Tegen 14.00 uur kreeg ik steeds meer een baalgevoel. Voor het eerst sinds 2005 moest ik de duik in de Reest laten schieten. Uitgerekend op deze wijze. Ik voelde me kiplekker. Maar ja, dit keer niet zwemmen na bacardi-lemon. Aan het eind van de middag toch nog even een rondje gefietst met dit uitzonderlijk warme weer. Nog even mijn vader de beste wensen gebracht vanuit zijn achtertuin. De man is 91 en hij had in de morgen al even gebeld of we de koffie klaar hadden. Situatie uitgelegd en toch maar even bij hem langsgegaan. Zoveel sociale contacten heb je ook niet meer op die leeftijd. Gelukkig had hij nog wel enkele telefoontjes gehad.

Thuis nog maar even een nieuwjaarsborrel genomen. Heel anders dan het traditionele „Ni’joar winn’n” wat we anders deze dag altijd doen. De avond doorgebracht met een spelletje en nog een filmpje gekeken.

Zondag 2 januari

Mijn vrouw werd niet al te fit wakker. Thuistest van mijn zoon gekregen. Deze bleek negatief te zijn. In de middag veldrijden op tv bekeken en daar blijkt dat de Nederlandse vrouwen toch wel oppermachtig zijn. Begin van de avond toch nog even een frisse neus gehaald. Vanavond weer een hapjesbuffet omdat we de koelkast voor oud en nieuw goed gevuld hadden. Nog wat andere sport op tv gekeken en daarna een film gestart. Slag om de Schelde. Best een goede Nederlandse oorlogsfilm.

Maandag 3 januari

Eerst mijn achterstallige mailbox bijgewerkt. Ik heb onlangs zonnepanelen en een warmtepomp laten installeren en moest hiervoor ook nog het een en ander regelen. De opstalverzekering moet hiervoor bijgesteld worden. Onder andere moet er ook een 3-fasen aansluiting komen. Dit ook voor de nieuwe keuken die binnenkort geplaatst wordt. Mijn vrouw bleef klachten houden en heeft zich in Staphorst laten testen en kreeg aan het eind van de middag ook een positieve uitslag. Dochter gebeld en die had dezelfde mededeling. Kerst weliswaar met de kinderen gevierd, maar bron van de besmetting niet te achterhalen. Dat wordt lekker genieten van mijn tien vrije dagen. We hadden met de kinderen en aanhang nog twee dagen Winterberg geboekt, maar die hebben we dus ook maar geannuleerd. We zouden een beetje voorbereiden op het wintersportweekend dat we eind januari met vrienden in Oostenrijk hebben. Een soort reünieweekend met drie gezinnen, kinderen (en nu ook de aanhang) zoals we in het verleden ook gingen skiën.

Dinsdag 4 januari

In maart willen we weer de jaarlijkse Offroad-Rit van de Antrappers rijden. Dit evenement vergt veel voorbereiding en in deze onzekere tijd willen we toch eerst wel even wat duidelijkheid van de overheden wat betreft de doorgang daarvan. Ik heb al gelezen dat er weer meer eisen aan het organiseren van het evenement worden gesteld. Ruggespraak gehouden met Aaldert Kuiper, een van de mede-aanjagers van het evenement. Hopelijk komt het dit jaar goed, want door corona hebben wij al twee jaar geen rit kunnen organiseren. In ieder geval de aanvraag verstuurd. Er wordt nog een raampje langsgebracht voor de keuken, zodat ik die ook nog mooi even kan schilderen. Vrouwlief vond dat er nog een extra raam bij moest komen en die wordt er volgende week ingezet. Frank, onze klussenman, wordt er gek van. Hij zegt dat alle vrouwen verboden moet worden om op Pinterest te kijken. Daar krijgen ze alleen maar rare ideeën van, die hij dan elke keer maar weer moet uitvoeren.

Samen met mijn vrouw de kerstboom en andere kerstversieringen afgebroken en opgeruimd. Nog even contact gehad met mijn vader. Hij moest vandaag bloed prikken in Isala Meppel en moest daar nu alleen heen. Hij zei dat het goed kwam en dat is ook gelukt.

Woensdag 5 januari

Vanmorgen de winterbanden onder de auto gezet. Winter is het nog niet echt (geweest), maar dit kan mooi even in deze periode waar ik verder behalve in en rond huis niet veel kan. Kunnen we veilig naar Oostenrijk eind van de maand. In de tuin nog wat achterstallig werk gedaan. Onder andere de leibomen gesnoeid. Ik snak ernaar om weer normaal naar buiten te kunnen en te kunnen gaan sporten. Al met al is meer dan de helft van mijn vrije dagen opgegaan aan corona. En dat na een eerdere besmetting en twee vaccinaties, waarvan de laatste half november. Gelukkig is het weer bij milde klachten gebleven. Na deze besmetting zijn we weer 180 dagen beschermd, maar zoals je ziet, zekerheid heb je nooit.