In memoriam Albert Koning: bijzondere man die zorgde voor zijn gemeenschap op zijn eigen bescheiden manier

Al vroeg in zijn leven genoot Albert van het fietsen. Het gaf hem een gevoel van grote vrijheid te gaan en te staan waar hij wilde. Hij deed op zijn gewone fiets mee aan wedstrijden en won vaak, waaronder bijvoorbeeld het noordelijk wielerkampioenschap in Zuidwolde. En dan niet te vergeten dat hij voor aanvang per fiets ook nog naar Zuidwolde vertrok en ook weer per fiets terug moest naar Oldemarkt. Vaak was Albert al voor de prijsuitreiking weer richting Oldemarkt vertrokken. Hij was bescheiden en hield niet van in de belangstelling staan.

Groot respect

Zijn vader was ondernemer en had Administratie en Assurantiekantoor Koning. Na zijn diensttijd wist Albert nog niet precies wat hij wilde worden. Zijn vader stelde voor dat hij hem zou helpen met de verzekeringen, totdat Albert wist wat hij wilde gaan doen. Het is er nooit meer van gekomen om iets anders te gaan doen. Hij breidde het assurantiekantoor uit met een filiaal van de Nederlandse Middenstandsspaarbank. Hij genoot een groot respect van de verzekeringsmaatschappij en kreeg mandaat om in alle vrijheid ook grote schades af te wikkelen naar eigen inzicht.

Voor zijn klanten was hij niet alleen de verzekeringsman. Velen hielp hij in tijden in het leven dat men soms niet wist hoe verder te moeten. Hij was er met raad en daad, met praktische, financiële en emotionele ondersteuning. Ook weer op zijn bescheiden manier. Zo heeft hij 50 jaar zijn eigen bedrijf gehad. Hij was een man van de gemeenschap die voor de gemeenschap zorgde.

Maaien met rietmaaier

Al op 20-jarige leeftijd vond hij de liefde van zijn leven in Femmy Dolstra. Zij woonde in Kalenberg en was de oudste van een groot gezin. Albert maakte al snel deel uit van het gezin en was voor vele jongere kinderen een ‘vader’. Hij zorgde voor hen en ondersteunde hen waar hij ook maar kon. Ook toen ze allen de volwassen leeftijd hadden bereikt. Op 15 september 1961 trouwden ze in het kerkje te Kalenberg. Zijn liefde voor Kalenberger land kreeg hij mee doordat hij veel tijd bij Femmy doorbracht. En zijn eigen rietland heeft hij tot zijn 86ste nog zelf gemaaid met een oude rietmaaier uit 1950. In de kragge kon hij alles tot rust laten komen.

Hun huwelijk stond in het teken van met elkaar voor anderen zorgen. In de avond was Albert nog vaak weg om de premies te innen en als hij dan om 23.00 uur thuis kwam begon de avond van Albert en Femmy pas. Samen even bij elkaar zijn. De een aan het handwerken, de ander bezig met administratie voor vrijwilligerswerk. Beiden tevreden met elkaars gezelschap.

Drie dochters en drie kleinkinderen

Hun gezin werd verblijd met de komst van drie dochters: Wendy, Bela en Jennifer. Ook daarvoor was hij een lieve, zorgzame, oprecht geïnteresseerde vader. Ook de komst van drie kleinkinderen Jayden, Micha en Pieter was een verrijking voor Albert en Femmy. Voor Pieter die bijna naast hem woonde was hij een grote legovriend en hielp hij mee met vrijwilligerswerk op de Openbare Basisschool Oldemarkt.

Naast het zorg dragen voor de grootouders, ouders en broers van Femmy heeft Albert zich altijd ingezet voor de gemeenschap. Hij deed altijd veel vrijwilligerswerk. Na zijn pensionering op 70-jarige leeftijd zette hij zich volledig in voor de samenleving, in en om Oldemarkt. Vaak bracht hij mensen een bezoek die een moeilijke tijd in hun leven doormaakten. Altijd op zijn eigen bescheiden manier. Daarnaast was hij vrijwilliger bij ‘middagje vrije tijd’ en vrijwilliger op de Openbare Basisschool Oldemarkt. Zo zijn er nog ontelbare bezigheden die hij deed ten bate van anderen. Zoals de vele kaarten die hij stuurde om mensen een hart onder de riem te steken, soms wel vijftig per week.

Kerspel

Albert was ook sinds jaar en dag betrokken bij het Kerspel. Soms in ondersteunende werkzaamheden, later ook als bestuurslid. Hij wist veel over alle landerijen en de historie, soms wel over vele eeuwen terug. Het was het een intelligente en ontwikkelde man die zichzelf ook op latere leeftijd wist uit te dagen met nieuwe bezigheden om zijn hersenen te prikkelen. In bijna alle opgevoerde revues kwam zijn naam voorbij. Vele generaties kennen zijn naam en zijn met hem opgegroeid. Vaak werd zijn naam nog ergens genoemd.

Voor al zijn verdiensten ontving hij in november 2021 een koninklijke onderscheiding.

Heel bijzonder, nooit gewoon, een markante man in vrije tijd in blauwe overall. Je zult gemist worden door velen. Laat je naam nog vaak genoemd worden. Als herinnering, maar ook als inspiratie om anderen belangeloos te helpen. Dat zouden meer mensen moeten doen. Gewoon doargoan. Nooit opgeven. Bedankt Albert.

Albert Koning: 8 december 1934 - 30 januari 2023.