Orla Strijker is de jongste professionele gitaarbouwer van Nederland. 'Gitaarbouwen is grotendeels handwerk en precisie staat voorop'

Otto Kalkhoven (1965) werkt sinds 1999 als professioneel fotograaf. Ambachten, het landleven, culinair, interieur, portretten, hij vindt het allemaal even leuk om te doen. Fotograferen is zijn vak, houtbewerking zijn hobby. Vanuit deze twee passies ontstonden twee uitgaven van het boek Man & Werkplaats waarin hij diverse ambachtsmannen portretteerde. Otto wilde weten of werkplaatsen vandaag de dag nog steeds een typisch mannelijk fenomeen zijn. Zouden werkplaatsen van vrouwen er anders uitzien, hoe staan zij in het ambachtsveld?

Hij kwam in contact met gitaarbouwer Orla Strijker (22), de jongste professionele gitaarbouwer van Nederland, die haar werkruimte heeft in de schuur bij haar ouders thuis in Schuinesloot.

„Ik was negen jaar oud toen ik begon met gitaarspelen. Als dertienjarige zag ik een stand met zelfgebouwde gitaren. Ik wist op dat moment dat ik gitaarbouwer wilde worden. Mijn leraar aan het Vechtdal College beloofde me dat we samen een gitaar zouden bouwen als ik er na een jaar nog zo over dacht. Een jaar later begonnen we met de bouw van een Flying V-rockgitaar.”

Zaterdaghulp in gitaarwinkel

Op haar vijftiende zag Orla een vacature voor zaterdaghulp in de werkplaats van gitaarwinkel The Fellowship of Acoustics in Dedemsvaart, ze reageerde direct en werd aangenomen. „Daar leerde ik hoe je een gitaar afstelt en Rudi Bults en de reparateurs lieten me steeds meer dingen doen. In deze grootste gitaarwinkel van Europa ontdekte ik mijn liefde voor akoestische gitaren: hun geluid en hoe ze gebouwd zijn. Er zitten zoveel meer elementen in een akoestische gitaar dan je in eerste instantie ziet. Je kunt ze ook heel mooi afwerken.”

„Toen ik zestien was, liep Sergei de Jonge de winkel binnen, een gitaarbouwer met een fameus gitaaratelier in Canada. Hij bood mij aan het vak bij hem te komen leren. Twee jaar later mocht ik van mijn ouders naar Canada. Ik bleef een half jaar bij Sergei en heb daar vier gitaren mogen bouwen, twee voor mijzelf en twee voor Sergei. Toen ik als negentienjarige terug was, schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel onder de naam Orla Guitars and Repairs. Na een maand of vier hard werken hadden mijn vader en ik de werkplaats klaar en op mijn twintigste verjaardag, 13 maart 2020, is mijn zaak geopend.”

Akoestische westerngitaren

Orla werkt nu drie dagen per week bij The Fellowship of Acoustics en drie dagen per week in haar werkruimte waar ze op bestelling akoestische westerngitaren, ook wel steelstrings genoemd, bouwt. Orla: „De gitaren zijn handgemaakt naar de wens van de klant die de gitaar zelf kan samenstellen. Het is als gitaarbouwer niet makkelijk om in het wereldje van gitaarbouwers te komen. Het lukt maar een enkeling. Ik heb geluk gehad dat ik bij The Fellowship of Acoustics kon werken. Het is de grootste gitaarwinkel van Europa. Gitaristen en gitaarmakers beginnen mij dankzij deze winkel te leren kennen en zo kom ik er langzaamaan tussen.”

Het boek Vrouw & Werkplaats – 26 vrouwen over hun werkplaats, gereedschap en vakbekwaamheid bevat 26 interviews met ruim 300 foto’s met bijschriften, en is verkrijgbaar in de (online)boekhandel of via www.vrouwenwerkplaatsboek.nl