Trijntje Bos-Domine (45) uit Rouveen tekent ansichtkaarten voor stichting Ambulance Wens, ter nagedachtenis aan haar zwager Wim

Trijntje was altijd al creatief, maar tekenen voor een groot publiek, dat deed ze nooit. Bang dat mensen het niet mooi zouden vinden. Dat had misschien te maken met haar handicap. De Rouveense werd geboren met een open ruggetje en moest aardig wat obstakels overwinnen in het leven. Dat lukte haar goed.

Een van de laatste hobbels is het laten zien van haar kleurrijke werk: tekeningen waar ansichtkaarten van gedrukt worden. Met haar echtgenoot Hilco maakt ze ook foto’s op canvas met een aansprekende tekst erop, waarvan de opbrengst ook voor stichting Ambulance Wens Nederland is. Een drukker zorgt ervoor dat de kaarten in pakketjes verkocht worden.

Nieuw huis

Zwager Wim Bos overleed begin dit jaar. Hij woonde in Assen. Zijn zoon had een nieuw huis betrokken en Wim had ondanks zijn ziekte nog geklust. „Hij was een keiharde”, zegt Trijntje. Toen het klaar was, was hij al zo ziek, dat hij niet meer kon kijken. Stichting Ambulance Wens Nederland zorgde ervoor dat Wim nog één keer het afgemaakte huis van zijn zoon kon zien. Niet veel later overleed hij.

„Dat maakte een enorme indruk op mij en mijn man. Vrijwilligers maken de wensen van terminale patiënten mogelijk. Dit kost veel geld. Toen het achter de rug was, dacht ik: ik moet wat doen, ik wil mijn steentje bijdragen. Die drang was heel sterk. Het heeft ook te maken met mijn geloof. Naastentliefde is belangrijk, dat doet de stichting Ambulance Wens Nederland”, zegt Trijntje.

„Mijn man zei: doe iets met je tekeningen. Ik vond dat wel spannend, maar dat ben ik gaan doen. Ik heb vooralsnog twee pakketjes: eentje met vijf kaarten voor volwassenen en een voor kinderen. Ze kosten 4,95 euro. Alles gaat naar het goede doel. Ik ben nog bezig met een website. Nu gaat het via mond-tot-mondreclame en Facebook.”

Laatste wens

Het geld dat Trijntje verdient komt zeer goed terecht. De missie van stichting Ambulance Wens is om iedere terminale bedlegerige patiënt de aandacht te geven die hij of zij verdient, zodat de patiënt niet hoeft te overlijden zonder dat één laatste wens is gerealiseerd. Door het meemaken van deze gebeurtenis kan er wellicht voor de patiënt zelf en diens omgeving weer een beetje licht komen in die laatste dagen. Dat is wat de stichting wil bereiken. Levenskwaliteit toevoegen aan die laatste periode.