Waterschap Drents Overijsselse Delta krijgt de populatie muskusratten steeds beter onder controle
Een muskusrattenbestrijder aan het werk. Foto: Waterschap Drents Overijsselse Delta
Muskus-en beverratten vormen een risico voor dijken en de natuur. Muskus- en beverratten worden gevangen, omdat ze gangen en holen graven in dijken en oevers. Een volwassen muskusrat kan met gemak zo’n twaalf kruiwagens vol zand verplaatsen per jaar. Dijken raken zo verzwakt en kunnen (deels) instorten. Daardoor is de bestrijding van muskusratten in ons land bij wet geregeld. De waterschappen hebben bijna 400 gespecialiseerde muskus- en beverratbestrijders in dienst.
Er zijn regionaal grote verschillen in de muskusratvangsten, maar de landelijke trend is dat de ingezette daling zich voortzet. In heel Nederland werden in 2021 bijna 45.000 muskusratten gevangen. Dat is een daling van 6 procent ten opzichte van 2020. Het aantal beverratvangsten is met 1 procent toegenomen: in 2021 werden er 1.356 beverratten gevangen.
Vrij van muskusratten
Het doel is om het binnenland vrij van muskusratten te krijgen. Langs de grens met Duitsland is er sprake van instroom van muskusratten. In de grenszone wordt getracht de instroom direct weg te vangen. Ruim 95 procent van de vangsten vindt plaats direct langs de grens met Duitsland. De Waterschappen streven ernaar dat er in 2034 in het binnenland van Nederland geen levensvatbare populatie meer is.
De muskus- en beverrat staan allebei op de Europese lijst van Invasieve soorten vanwege de bedreiging die ze vormen voor de biodiversiteit. Ook eten ze planten als riet en lisdodde weg, en verdringen ze daardoor inheemse diersoorten zoals de zwarte stern, de roerdomp en de kleine karekiet. Deze vogels leven in het riet, waar ook de muskus- en beverratten hun leefomgeving hebben.
