DOS’46 zwaait vertrekkende spelers en trainers uit: 'Enorm van deze periode genoten'

De spelers van DOS'46 vormden afgelopen weekend een indrukwekkende erehaag voor Herman van Gunst.

De spelers van DOS'46 vormden afgelopen weekend een indrukwekkende erehaag voor Herman van Gunst. Foto: Leo de Harder

De erehaag van spelers was misschien even indrukwekkend als te voorzien. Herman van Gunst nam afgelopen weekend als coach definitief afscheid van ‘zijn’ DOS’46. In korte tijd dwong hij het ontzag af van een jonge selectie, van wie hij velen als speler niet persoonlijk kende toen hij aan de interim-klus begon. Van hen kreeg hij het vertrek dat hem toekomt. „Hier spreekt waardering uit”, stelde Van Gunst.

Een paar korte woorden van bestuurslid Harmen Tjeerdsma, een bloemetje, een oprechte vorm van respect vanuit de selectie en de handen op elkaar van het publiek. „Zo was het precies goed. Geen ellenlange speeches. Iedereen wil toch naar huis”, sprak Van Gunst lachend.

Op het hoogste niveau

Halverwege de zaalcompetitie pakte de 67-jarige Nijevener de handschoen op nadat het bestuur voortijdig afscheid had genomen van trainer Edwin Bouman. Herman van Gunst zorgde ervoor dat DOS’46 zowel in de zaal als op het veld op het hoogste niveau kan blijven korfballen. „Van een vreemde relatie met de spelers is het gaandeweg mijn team geworden. Vanaf het moment dat ik erin stapte, stond ik aan. Je hebt geen tijd om op gang te komen. Je bent weer betrokken bij beslissingen, iedereen moet iets van je. Ik vond het hartstikke leuk om te doen, maar ik weet nu ook dat het goed is dat ik vorig jaar ben gestopt.”

Na een toch wat abrupt einde van zijn trainersloopbaan bij Dalto in Driebergen - waar hij na één seizoen moest plaatsmaken voor Barry Schep - maakte hij zijn definitief laatste wedstrijd als coach nu mee bij zijn eigen club. Het duel met Fortuna/Delta Logistiek ging verloren, maar dat deerde weinigen. Van Gunst: „Ja, het kan eigenlijk niet mooier. Ik heb van deze periode enorm genoten, mede dankzij de spelers. Ik kreeg het respect en ze hebben altijd energie geleverd. Ze hebben volle bak getraind en gespeeld. Dat verhoogt voor mij het plezier. Er waren ook strubbelingen, dat hoort erbij. Maar het voelt goed zo. Als trainer was ik de hele week bezig met de wedstrijd van het weekeinde, nu zit ik met een leeg hoofd op de grasmaaier.”

Publiekswissel

DOS’46 zwaaide afgelopen weekend meer mensen uit. Bloemen waren er ook voor assistent-trainer Rick Wessel, Marinke Jakobs (verzorging), analist Martijs van Schie en de spelers Kim van Dalen, Melvin Frieswijk en Wendy Kampijon. Een fraaie publiekswissel was er voor Pascal Frieswijk, die na 3 seizoenen terugkeert naar zijn oude club SCO. Hij nam afscheid met een doelpunt.

„Mijn beslissing is helder. Ik ga mijn oude club nog een beetje helpen, maar er is meer in het leven dan korfbal”, aldus de 27-jarige Pascal. In korte tijd groeide Frieswijk met zijn passie en reboundkracht uit tot publiekslieveling in Nijeveen. „Ik heb drie heel mooie jaren gehad. Ik wilde er nog één keer voor gaan en heb me tussen de eerste vier heren gespeeld bij DOS. Ik denk dat ik door mijn harde werken geliefd ben geworden bij het publiek.”

Zijn teamgenoten dwongen hem zaterdag tegen het einde van de wedstrijd nog één keer in scoringspositie. Frieswijk verzilverde zijn kans, waarna Herman van Gunst hem direct naar de kant haalde. „Het is fijn om zo af te sluiten. Het moment dat iedereen voor je klapt, is speciaal. Ik ga de gezelligheid van de selectie missen, ik ga DOS missen en ik ga de Korfbal League missen. Maar het is nu echt klaar. Ik heb nog één keer het uiterste uit mezelf gehaald, het boek is nu gesloten.”

Heel normaal

Assistent-trainer Rick Wessel hield het iets langer vol dan 3 jaar. De inmiddels 31-jarige Wessel was in totaal maar liefst 12 jaar aan de A-selectie van DOS’46 verbonden; acht jaar als speler en vier jaar langs de lijn. „Dat is inderdaad wel een hele periode”, stelt Wessel. „Maar zo voelt het niet. Voor mij was het heel normaal. Ik ben in Nijeveen gaan korfballen, heb een uitstapje gemaakt naar het voetbal en ben toen weer teruggegaan naar het korfbal. Ik ben in Meppel gaan wonen, maar ben een kind van de club. Nee, het voelt nog niet dat dit het einde is. Misschien komt dat doordat ik nog niet ergens anders ben begonnen. Bovendien hebben we nog een seizoenafsluiting.”

Wessel wordt volgend seizoen hoofdtrainer van ZKC’19 in Zuidwolde. Die club speelt op het veld in de eerste klasse en in de zaal in de overgangsklasse. „Het wordt m’n eerste klus als eindverantwoordelijke bij een eerste team. Aan de ene kant is het spannend om alleen voor een groep te staan, aan de andere kant kan ik nu helemaal volgens mijn eigen visie werken. ZKC is DOS in het klein. Een familieclub waarin men het met elkáár doet.”